Ko je bio Veselin Gavrić?

Veselin Gavrić Veso, rođen je 11. novembra 1918. godine, u Priboju kod Lopara. U Bijeljini završava osnovnu školu i gimnaziju, te upisuje Pravni fakultet u Beogradu. Bio je jedan od predvodnika revolucionarne omladine; revnosno je radio na sopstvenom makrsističkom obrazovanju, te se trudio da te ideje prenese i na svoju okolinu. Komunističkoj partiji Jugoslavije pridružuje se 1939. godine.

Posle kapitulacije Kraljevine Jugoslavije 1941. godine, aktivno počinje da priprema i organizuje oružani ustanak protiv okupatora u Semberiji. Zajedno sa svojim drugovima, bio je među prvim borcima koji su pružili otpor; rezali su telefonsko – telegrafske linije, ometali saobraćaj, otvoreno napadali okupatora i svojim delima dizali moral naroda. Postao je član Semberske partizanske čete, i zajedno sa njom se prebacuje u Mačvu. U napadima na Užičku republiku ostaje bez svog mlađeg brata, Branka Gavrića, koji je poginuo u svojoj 21. godini. Kroz stalne borbe, četa prolazi krvav ratni put do svog povratka u rodno mesto, i nastanjuje se na Majevici.

Od tog trenutka, Vesina sudbina biva blisko vezana uz sudbine ostalih aktera Majevičkog partizanskog odreda, kojem se četa pridružila. Bio je popularan među narodom, te su ga visoko cenili i politički komesar Fadil Jahić Španac i komandant odreda Ivan Marković Irac.
„Sredinom januara meseca 1942. godine, kapetan Damjanović uhvatio je grupu naših drugova koja je iz Birča prešla na Majevicu. Među njima su bili Veso Gavrić, student iz Bijeljine, i Ibro Kunosić, privatni nameštenik iz Tuzle – obojica aktivisti naše Partije. Štab Majevičkog odreda tražio je od Damjanovića da pusti naše ljude, ali on je to drsko odbio, želeći da izazove oružani sukob s nama."

– Rodoljub Čolaković o hvatanju Veselina Gavrića u knjizi „Zapisi iz oslobodilačkog rata"

Zbog svoje popularnosti, Veselinu je nuđen život u zamenu za promenu boja ispred kojih se bori. On je to odbio, te je mučen i ubijen. Za njegovom pogibijom uskoro će uslediti bratoubilačka borba koja će odneti i živote Španca i Irca, te mnogih drugih članova Majevičkog partizanskog odreda nakon sukoba u Vukosavcima.

Za narodnog heroja proglašen je 27. novembra 1953. godine. Podignut mu je spomenik u Bijeljini, koji se sve do premeštanja u park nalazio na današnjem Trgu Đenerala Draže Mihailovića.

Autor teksta: Miloš Stojsavljević
 Izvor: bijeljina.org