Danas je 4. jul, a oni koji pamte Jugoslaviju, sjetiće se da je do devedestih slavljen kao Dan borca. Bio je jedan od najvećih praznika u doba SFRJ, a zvali su ga i “praznik ustanka naroda Jugoslavije” i to s pravom, jer je 4. jul u neku ruku bio “rođendan” partizanskog pokreta otpora.
Naime, 4. jula 1941. u jednoj kući u Beogradu je održan sastanak Politbiroa Centralnog komiteta Komunističke partije Jugoslavije. Na tom sastanku donesena je odluka o dizanju ustanka protiv “sila Osovine i kapitulantske Kraljevine Jugoslavije”. Dakle, kocka je bačena, rat objavljen i nakon ove istorijske odluke uslijedile su prve partizanske pušle: 7. jula je ustanak izbio u Srbiji, 13. jula u Crnoj Gori, 22. jula u Sloveniji, 27. jula u BiH i Hrvatskoj, te 11. oktobra u Makedoniji.
Dan borca je bio državni praznik do devedesetih i raspada Jugoslavije. Prvo je skinut sa kalendara u Hrvatskoj, i to još 1989. godine, a njduže se “zadržao” u Srbiji gdje je odlukom Vlade ukinut 2001. godine. Danas se, mahom u Srbiji, BiH ili Sloveniji, ponegdje još obilježava u organizaciji partizanskog veteranskog udruženja SUBNOR.
Mnogi stariji korisnici društvenih mreža, pogotovo oni skloni jugonostalgiji i ubijeđeni antifašisti, jutros su svoje objave počinjali sa “Smrt fašizmu!”. S druge strane mlađi i istoriji manje podložni građani na pomen 4. jula prvo pomisle na kultni američki film sa Tomom Kruzom u glavnoj ulozi.
Naravno, taj američki 4. juli nije praznik ustanka naroda Jugoslavije, nego Dan nezavisnosti SAD i utemeljen je u znak sjećanja na Američku deklaraciju o nezavisnosti usvojenu 4. jula 1776. Ali, to je već druga priča, iako, takođe ustanička.
Izvor: srpskainfo.com
