U Centru za kulturu Semberija, danas je organizovana konferencija za medije kojoj su prisustvovali predstavnici „Vukova sa Drine“ iz Zvornika, Garde „Panteri“ Bijeljina, „Tobutski Sokolovi“ Lopare, „Mandini Lavovi“ Ugljevik i „Peša“ Brčko.
Teme konferencije su bile najavljena rezolucija o Srebrenici i miting u Banjaluci, politička situacija u Republici Srpskoj i nastavak aktivnosti da se institucionalno pomogne borcima koji imaju postupke na sudu za ratne zločine.
„Ja ću se skoncentrisali na Rezoluciju. Van svake pameti je da srpski narod u svakom momentu, svake godine po dva do tri pritiska godišnje ima. I sami se pitamo kako mi kao narod i naši rukovodeći u Republici Srpskoj izdržavaju. Teško je voditi bitku sa međunarodnom zajednicom koja ima samo jedan cilj – da spere sve negativnosti koje ja na prostoru bivše Jugoslavije nanijela jednom narodu, srpskom narodu, da osudi da je on jedini dežurni krivac, kako za početak rata, tako i za sve ostale događaje. I onda se igraju dvostrukih aršina. Rezoluciju Srebrenice ponavljaju poslije 30 godina da bi nas, navodno ne osuđujući ni državu Republiku Srbiju, ni Republiku Srpsku, direktno za, kako oni kažu, genocidnu, ja kažem za zločin… Ako ne daje Bože to prođe, time će nam to biti vječito teret oko vrata, tako da nećemo moći lako kao narod spratiti tu ljagu sa sebi. Kada mi potegnemo nešto što je bilo, ne u Prvom svjetskom ratu, u Drugom svjetskom ratu, u ratu ovom koje je bilo 30 godina, kažu nam ne možemo da idemo unazad. I da se ta Rezolucija namjeće sada kada je maltene fitilj zapaljen, ne daj Bože, za… ja bih rekao da je Treći svjetski rat, uz dužno poštovanje, već počeo, ali da se rasplamsa do krajnjih granica“, rekao je Mile Vukadinović iz Udruženja „Vukovi sa Drine“.
Aleksa Lazarević, predstavnik Specijalne jedinice „Tobutski sokolovi“, istakao je da, bi se pričalo o Rezoluciji o Srebrenici, moramo se vratiti na neke istorijske činjenice.
„Mora se postaviti pitanje čiji je cilj pokretanja inicijative za donošenje Rezolucije o Srebrenici i koje su posljedice toga. Ako znamo da jedna Njemačka i jedna Engleska koje su počinile neviđene genocide na području kolonijalnih država koje su vršile u Africi, Indiji, Americi i Australiji, suvišno je pričati da takve države mogu danas da pokreću genocid. Njemačka koja je učinila genocid u Prvom svjetskom i Drugom svjetskom ratu nikada pred Savjetom bezbjednosti nije donešen nijedan dokument koji državu Njemačku ili taj narod karakteriše kao genocidni narod. Danas, nažalost, ta ista Njemačka, ista Engleska, Francuska, odnosno sve su to iz Drugog svjetskog rata, sile koje su učestvovale direktno ili indirektno u nacističkoj okupaciji Evrope… Jedna Njemačka danas pokreće Rezoluciju o genocidu koja po međunarodnim pravnim odnosima ne bi smjela da se miješa ni u jednu državu gdje je vršila genocid na tim prostorima. Da pričamo o Rezoluciji koju pokreću države koje nikada nisu oprostile srpskom narodu oslobođenje od Turaka, Prvi i Drugi balstanski rat, kao i Prvi i Drugi svjetski rat. Srpski narod je uvijek učestvovao u oslobađanju svojih teritorija i bio je na strani država koje su se borile za pravdu, istinu i oslobođenje. Moramo se vratiti u istoriju do samog Bečkog kongresa, gdje je srpski narod i tada dobio jedan ultimatum koji nikada nije prekinut – zabrana izučavanja istorije, kompletne istorije dalje od Nemanjića. Takođe, moramo da pomenemo da su sve srpske vojvode, koje se i danas dan izučavaju na vojnim akademijama, počevši od Mišića, Putnika, Bojovića i Stepe, su u trenutku odlaska u penzije ostavili jasnu poruku vojnom kadru Kraljevne Jugoslavije – da nikada se više ne smiju naći na strani gdje se nalazi jedna engleska država“, objasnio je Lazarević i nastavio:
„Samim tim, ova Rezolucija je genocid nad srpskim narodom koji želi da uspostavi države, odnosno države koje su već poznate kao Treći rajh. Mi, nažalost, Drugi svjetski rat nikada nismo ni imali završen, on je jednostavno samo odgođen, svi njemački oficiri, veoma bitni i inžinjeri su preseljeni samo na Zapad i danas, nažalost, imamo početak Trećeg svjetskog rata, odnosno na pomolu je Četvrti rajh. Da bi pričali o Rezoluciji, moramo se opet u Drugom svjetskom ratu podsjetiti da narodi, koji su služili svim okupatorima, kroz istoriju, ponovo su na strani istih tih okupatora. U Bosni i Hercegovini, po zvaničnim podacima Socijalnističke federativne Republike Jugoslavije, ubijeno je 903.000 stanovnika, od toga 18.000 Jevreja i Roma, zatim 23.000 Hrvata i 27.000 Muslimana, što u ukupnom broju čini 68.000 gubitaka u Drugom svjetskom vratu, dok je srpski narodi imao 835.000 žrtava samo na prostoru Bosne i Hercegovine. Nikada nije donesena rezolucija da je učinjen genocid nad srpskim narodnom u Drugom svjetskom vratu, kao i u Prvom svjetskom vratu. Zatim ću pomenuti jedan podatak, dokument koji je izdat od strane Savjeta bezbjednosti UN 4. avgusta 1995. godine, par dana poslije operacije na Srebrenicu, Vojske Republike Srpske, koji jasno kaže da je u Tuzli po popisu UNPROFOR-a izašlo 35.632 lica, po popisu stanovništa iz 1991. godine na prostoru Srebrenice i njenih ostalih sela muslimanskog stanovništa brojano je 37.255 lica. Samim tim dolazimo do cifre koja je ostala ili rečeno poginulih lica muslimanske nacionalnosti u Srebrenici je 1.623 lica. To je zvanični dokument koji je i danas dan dostupan, ali je, nažalost, zabranjen u korištenju u odbranu srpskih optuženika u Hagu. Zašto je zabranjen? Vjerovatno da bi zapadne sile opravljale svoje bombardovanje srpskih položaja, odbranu naroda srpskog prava na život i na slobodu koji vjekovima živi na prostoru Bosne i Hercegovine. Sama Rezolucija, treba se upitati što ona ustvari znači, jer ona nije ni pravno obavezujuća, iako se donese“, istakao je Lazarević i rekao da bi Rezolucijom „srpski narod bio trajno obilježen kao genocidan narod što bi u budućnosti, u nekom narednom ratu, dalo opravdane uslove nekakvim silama da izvrše odmazdu nad teritorijom gdje živi srpski narod kao genocidan narod, odnosno oni bi nas proglasili kao teroristima“.
Lazarević je pozvao sve političare Republike Srpske da budu jedinstveni, jer je ovo istorijski trenutak, kada narod mora biti jedinstven, a ostalim narodima da ne budu oružje velesila, kao što su bili u prethodnim ratovima.
„Želimo miran život, ne zanima nas globalni rat“, zaključio je Lazarević.
Petar Cvijetinović iz Garde Panteri rekao je da su udruženja imala određene aktivnosti koje se tiču pružanje podrške licima koja su optužene za ratne zločine.
„Nastavićemo aktivnosti na rješavanju ovog problema. Već smo neke stvari riješili i nastavićemo u budućnosti. To nije stalo, nego se usaglašavamo i oko nekih prijedloga koje će institucije da donesu odluke na tom polju kako bi se kvalitetno pružila podrška ljudima koji imaju postupke na Sudu i mi ćemo kao udruženja, zajedno sa Boračkom organizacijom, Ministarstvom za boračka pitanja, Vladom, Skupštinom… sigurno izgurati ovo što smo naumili – da se kvalitetno pruži i podrška ljudima. Što se tiče mitinga, podržavamo ga. Biće organizovan prevoz, pozivamo sve borce, građane Semberije da nam se jave – u četvrtak u 18.00 časova Trg krajine Banjaluka“, istakao je Cvijetinović.
Dešavanja u Bijeljini
Izvor: desavanjaubijeljini.com
