nkluzivni projekat iz oblasti izvođačkih umjetnosti povezao je profesionalne pozorišne umjetnike i osobe oštećenog vida u kreativno umjetničko istraživanje na temu ljudske sreće. Držeći se aktuelnih tendencija u modernom svjetskom teatru, reditelj predstave Dejan Janković je kroz formu scenskog eseja uspio da uobliči jedan de-iluzionistički teatar u kojem glumac ima višestruku funkciju pripovedača, tumača određenih likova, komentatora, prezentera, plesača, pjevača i debatnog partnera u momentima interakcije sa publikom. Svaki izvođač u ovoj predstavi imao je prilike da kroz pomenute funkcije izloži svoj individualni i kolektivni stav o tome da li je smisao ljudskog bivstvovanja ostao nepromijenjen od Dučićevog vremena do danas i da li smo u stanju da, uz društveno nametnuti životni tempo prezasićenog infomacijama, odvojimo bitno od nebitnog, istinito od lažnog.
„Insistirajući na interdisciplinarnosti, kao autor i reditelj projekta smatrao sam da ćemo kohezijom te dve vizure današnjice potkrepljene mudrošću jednog srpskog književnog klasika, uspjeti da kreiramo vitalnu socijalnu studiju kojom bismo publiku podstakli na dalje preispitivanje odnosa prema sebi i drugima. Po komentarima publike i stručne javnosti, iskreno vjerujem da smo u tome uspjeli", izjavio je Janković.
Dešavanja u Bijeljini
Izvor: desavanjaubijeljini.com
