Povodom hramovne slave sveta Tri Jerarha, Njegovo Preosveštenstvo Episkop zvorničko- tuzlanski gospodin Fotije služio je svetu arhijerejsku Liturgiju u hramu posvećenom ovim velikim učiteljima Crkve u Balatunu kod Bijeljine.
Starješina hrama protonamjesnik Đorđe Grujić dočekao je svog arhijereja u porti hrama zablagodarivši mu na dolasku.
Njegovom Preosveštenstvu su danas sasluživali: protojerej-staverofor Ljubo Bogdanović, arhijerejski namjesnik bijeljinski; protojerej-stavrofor Dragan Jezdić, paroh u Brčkom; protojerej-stavrofor Ognjen Veljančić, paroh u Vršcu (Eparhija banatska); protojerej Miloš Zekanović, arhijerejski namjesnik zvornički, te protođakon Nemanja Spasojević, eparhijski đakon.
U toku svete arhijerejske Liturgije Preosvećeni episkop Fotije je rukopoložio vjeroučitelja Miloša Veljančića u svešteni čin đakona.
Nakon svete Liturgije, izvršen je ophod oko hrama sa krstom, krsnim kolačem, litijama i ikonama.
Po povratku u hram Vladika Fotije je osveštao slavske darove, a zatim i slomio slavski kolač sa ovogodišnjim kumom, g. Miodragom Đorđićem.
Svetoj arhijerejskoj liturgiji je molitveno prisustvovao i gradonačelnik Bijeljine g. Ljubiša Petrović sa saradnicima kao i drugi pojedinci iz društvenog i političkog života Bijeljine.
Kao produžetak molitvenog sabranja upriličena je i trpeza ljubavi za sve prisutne vjernike. Za trpezom ljubavi Preosvećni vladika Fotije se obratio prisutnima riječima pouke koje prenosimo u cijelosti:
Časni oci, uvaženi gospodine kume, gospodine gradonačelniče, uvažena gospodo, braćo i sestre, običaj je da se na našim trpezama ljubavi kaže neka reč.
Blagodarim Bogu na današnjem danu, na današnjem divnom prazniku Sveta Tri Jerarha, hramovnoj slavi ovoga lepog hrama.
Praznik Sveta Tri Jerarha je praznik koji nam govori o jedinstvu Crkve. Poznato je iz istorije da su se u XI veku u Carigradu, koji je tada bio jedan od najvećih centara Pravoslavlja, pojavile tri grupe ljudi koje su bile vezane teološki za nekog od trojice tada poznatih jerarha. Kako to kod ljudi zna da bude, jedni su više poštovali svetog Vasilija Velikog zbog njegovog bogoslovlja i Liturgije koju je napisao pa su se nazvali Vasilijani. Drugi su poštovali svetog Grigorija Bogoslova, jer je bio teolog, himnograf, pesnik, mistik, asket, čudotvorac, te su se oni nazivali Grigorijani i na kraju, oni koji su poštovali svetog Jovana Zlatousta, koji je protumačio čitavo Sveto Pismo Starog i Novog Zaveta, izvanredan besednik i ono što je za njega karakteristično, on je kritikovao zemaljske vlasti careve, vladare. Nije se plašio da im kaže u lice ako skreću od zakona Božijeg i ako čine nepravdu narodu. Štitio je sirotinju, štitio obespravljene.
Jednom prilikom su se Sveta Tri Jerarha javila jednom blagočestivom episkopu, evhaitskom Jovanu i rekli mu: Reci Crkvi, reci ljudima, da smo mi jedno pred Bogom, da nema među nama ni prvi, ni drugi ni treći, da nema među nama podela, nego smo mi jedno. E, taj primer i praznik nam govori o jedinstvu Crkve, da imamo samo jednu glavu Crkve, a to je Gospod Isus Hristos. Apostoli su bili sluge Hristove, propovednici Jevanđelja. Onda Sveti Oci njihovi naslednici.
Mi svi često imamo sklonost da više budemo privrženi jednom, možda nekom duhovniku ili nekom teologu i smatramo da samo on govori istinu i niko drugi. Jako je bitno jedinstvo Crkve koje možemo da prenesemo i na jedinstvo sa državom, sa blagočestivim hrišćanima bez obzira koju funkciju ili službu imaju u državi. To je simfonija koja je postojala u Srednjem veku u Vizantiji, ali je postojala i u srednjevekovnoj Nemanjićkoj Srbiji. Crkva i država su bile kao dvoglavi orao u saglasju, u simfoniji. Zajednički su radili dobro narodu i državi ne mešajući se jedni drugima u poslove. Država je radila državne poslove, Crkva je radila crkvene, ali kad je za opšte dobro naroda onda su nalazili načine da sarađuju. Iznad tog dvoglavog orla je kruna koja simvoliše Boga koji je iznad nas. U tom smislu ovaj praznik je značajan i za Crkvu i za državu.
Mi Srbi treba da budemo neprestano u zajedništvu jer imamo sklonost da se delimo i sukobljavamo, da se delimo po partijama i po raznim drugim osnovama. Zato je i nastala ona poznata krilatica samo sloga Srbina spasava. Treba je ponovo vraćati i oživljavati. Crkva upravo na tom stanovištu stoji, pokrenuta praznikom Sveta Tri Jerarha, ali i drugim praznicima koji govore o potrebi zajedništva i jednistva. To je poruka za sve.
Još jednu stvar bi rekao. Sa ocem Đorđem smo razgovarali gradonačelnik, kum i drugi. Razmišljamo da, ako Bog da kada se uradi parohijski dom iza crkve, da u potkrovlju uradimo jedan vrtić, koji bi sabirao decu iz ovoga kraja da budu odmah pored Crkve i pored svetinje. Zahvaljujemo direktoru ove škole koji nam svake godine da ovu prostoriju koju koristimo za slavu, ali to ne možemo u nedogled. Moramo gledati da što pre završimo parohijski dom i ako Bog da i taj vrtić, da deca budu tu blizu. Kada ih roditelji tu ostave da budu sigurni da su zaštićeni, a da odrastaju pored svetinje. Imamo dosta duhovnog posla ali i posla koji se tiče gradnje. Trudimo se da to sve završavamo i da što češće dolazimo ovde u Balatun da služimo i da se Bogu molimo i da Sveta Tri Jerarha prizivamo da nam pomažu.
Hvala svima koji su pomogli i koji pomažu ovu crkvu i obnovu, gradnju parohijskog doma i ono sve što ćemo ako Bog da raditi.
I da ne bi zaboravili, danas smo na Liturgiji dobili novoga đakona, oca Miloša. On je veroučitelj i ako Bog da od sada će služiti u manastiru Tavni i u Glavičicama. Tavna je velika svetinja i potrebno je da ima đakona. Imamo i mlade ljude koji sa nama sada pristupaju jerarhijskoj službi da nose krst ispovedanja Pravoslavlja u našoj Eparhiji zvorničko-tuzlanskoj. Ja mu čestitam, njegovoj braći takođe čestitam, koji su sveštenici jedan u mileševskoj eparhiji, drugi u banatskoj. To je crkvena porodica, blagoslovena i ako Bog da tako da se i nastavi.
Živeli Bog vas blagoslovio, svako dobro darovao i srećan praznik.
Dešavanja u Bijeljini
Izvor: desavanjaubijeljini.com