Velika pobjeda kod Kumanova bila je prva srpska pobjeda u Prvom balkanskom ratu i najavila skori kraj turske vladavine na Balkanu.
Srpska vojska je poslije više od 500 godina ponovo ovladala Kosovom, a poslije Kumanovske bitke ušla je i u Skoplje, prestonicu Srbije iz 14. vijeka. U narodu je poslije bitke nastala izreka „Za Kosovo – Kumanovo“.
Kumanovska bitka vođena je u toku Prvog balkanskog rata, 23. i 24. oktobra 1912. godine između srpske i turske vojske. Bitka kod Kumanova bila je bitka u susretu, jer su obje vojske jurile jedna prema drugoj. Zbog jače koncentracije srpskih trupa, inicijative i hrabrosti vojnika i oficira Prve srpske armije, napad je odbijen, a bitka dobijena iznenada. Turska Vardarska armija bila je razbijena i povukla se ka Skoplju, Štipu i Velesu.
Uviđajući strategijsku važnost Ovčeg polja, visoravni istočno od Skoplja, načelnik štaba Vrhovne komande srpske vojske general Radomir Putnik i njegov pomoćnik pukovnik Živojin Mišić, smatrali su da bi se tu mogla odigrati glavna bitka između srpske i turske vojske. Zbog toga su naredili Prvoj srpskoj armiji, pod komandom prestolonasljednika Aleksandra Karađorđevića, da u što kraćem roku, u prodiranju ka jugu, spriječi koncentraciju turskih glavnih snaga na Ovčem polju.
U pokretu ka Ovčem polju Prva armija se zadržala na položajima sjeverno od Kumanova, očekujući dolazak Treće srpske armije sa Kosova. Turska Vardarska armija kretala se ka Kumanovskoj visiji, s namjerom da srpsku vojsku što više zadrži ispred Ovčeg polja, gde je namjeravala da vodi odsudnu bitku. Uslijed pretpostavke da će glavne turske snage biti na Ovčem polju i usljed odsustva izviđanja, Prva srpska armija neočekivano je ušla u bitku poslije iznenadnog napada turske Vardarske armije na položaje kod Kumanova 23. oktobra.
Iako u izuzetno teškoj situaciji, srpska Prva armija, zahvaljujući prije svega hrabrosti i požrtvovnosti vojnika i oficira, uspjela je da odoli napadu i nanese protivniku velike gubitke. Prvog dana bitke najžešća borba vođena je na Srtevici gdje su četnički odred majora Vojina Popovića, vojvode Vuka i Sedmi pješadijski puk odoljeli napadu daleko brojnijeg i jačeg neprijatelja. Zabilježeno je i da se posebnim junaštvom istakao major Vojislav Nikolajević koji je u najkritičnijem momentu bitke sâm krenuo u juriš sa zastavom i povukao za sobom ostale vojnike, dok nije pao teško ranjen.
Zauzimanjem Zebrnjaka, polovinom drugog dana, srpske jedinice su potpuno razbile osmanski raspored i natjerale ih na povlačenje. Velika pobeda kod Kumanova bila je prva srpska pobeda u Prvom balkanskom ratu i označila je skori kraj turske vladavine na Balkanu. Srpska vojska je poslije više od 500 godina ponovo ovladala Kosovom, a poslije Kumanovske bitke ušla je i u Skoplje, prestonicu Srbije iz 14. veka. U narodu je poslije bitke nastala izreka „Za Kosovo – Kumanovo“.
Dešavanja u Bijeljini
Izvor: desavanjaubijeljini.com

POSTAVI ODGOVOR

молимо унесите свој коментар!
овдје унесите своје име