U “moru” kandidata koji će ove godine ukrstiti koplja u borbi za fotelju prvog čovjeka neke opštine ili grada u Bosni i Hercegovini naći će se brojni ugledni ljekari od koji neki već dugo “plivaju” u političkim vodama, dok su neki pioniri u politici.
I dok su u svim državama Evropske unije ljekari u politici iznimka, kod nas su pravilo.
Gotovo da nema stranke u kojoj nije bilo i nema ljekara koji su (grado)načelnici, delegati, poslanici, odbornici, predsjednici ili potpredsjednici partija.
Zbog toga ne treba da čudi što će brojni ljekari i ove godine stati na crtu svojim kolegama po profesiji u borbu za fotelju prvog čovjeka neke opštine ili grada.
U Bijeljini će se tako za gradonačelničku fotelju boriti ljekari Mikajlo Lazić (SNSD) i Ljubiša Petrović (SDS).
Zanimljivo je da se četiri godine ranije za “titutlu” prvog čovjeka Bijeljine borio još jedan njihov kolega, doktor Zlatko Maksimović.
Na kandidatskim listama za (grado)načelnike na ovogodišnjim izborima nalaze se i brojni drugi medicinari, poput Lazara Prodanovića (SNSD), Nikole Šobota (SNSD), Milana Miličevića (SDS), Ognjena Bodiroge (SDS), Maje Dragojević Stojić (SDS), Rade Savića (SDS)…
I dok je potpuno jasno zbog čega stranke na svoje liste stavljaju upravo vrhunske ljekare i stručnjake, pomalo je nejasno šta je to što njih vuče u politiku.
Zašto ljekari svoje zanimanje, koje je nesporno ugledno u društvu i u koje su uložili silan trud, znanje i odricanja, mijenjaju za političku karijeru, iako su svjesni da građani imaju najmanje povjerenja u političke stranke i političare?
Vuče li doktore u politiku narcizam, težnja za moći i novcem ili za ozdravljenjem društva?
Imaju ugled ali su “nevidljivi”
Politička analitičarka Tanja Topić smatra da politika mnogim ljekarima donosi ono što nemaju, a to je vidljivost u javnosti.
Ona ističe da ljekari imaju poštovanje i ugled u društvu ali su nevidljivi dok ne stupe na javnu scenu.
– Dakle, dok ne nastupe na pozornici politike ostaju u nekoj vrsti sjene. Politika je nešto što nosi sa sobom određenu vrstu prestiža u smislu da vas prepoznaju u javnosti, što nekima očito godi. Kao ljekar ste zatvoreni u ordinaciji, imate kontakate samo sa svojim pacijentima i kolegama. Ulaskom u politiku dobijate moć koja je daleko veća nego moć koju imate ako ste u oblasti medicine – kaže Topićeva za Srpskainfo.
Ona dodaje da nije uopšte tajna da je politika najunosnije i najprestižnije zanimanje kod nas.
Topićeva ističe da se ulaskom u politiku izlazi iz zone anonimnosti u javni prostor što godi svima.
– Ima tu dosta sujete koja ih vuče da naprave taj korak više – zaključuje Topićeva.
Ozdravljenje društva
S druge strane, ugledni bratunački hirurg, Lazar Prodanović, koji iza sebe ima više od tri decenije rada u hirurgiji, a isto toliko godina političkog staža, ističe za Srpskainfo da je njegov motiv bio “ozdravljenje društva”.
– Nezadovoljan ukupnim balansom stanja na političkoj sceni krajem prošlog vijeka, pogotovo nakon nesretnog rata, smatrao da intelektualci bilo koje profesije trebaju da snose dio odgovornosti za funkcionisanje društva ili sredine u kojoj žive – ističe Prodanović.
Dodaje da je još od srednjoškolskih dana bio aktivan u politici, ali je onda sve to naglo prekinuo osamdesetih godina, te u međuvremenu završio fakultet i specijalizaciju, da bi se 1996. godine ponovo aktivirao u politici.
– To sam učinio na zahtijev onih koji su predstavljali političke partije i koji su smatrali da svojim ugledom mogu doprinijeti izbornom rezultatu, što se pokazalo tačnim u svim izbornim ciklusima u kojima sam učestvovao – ističe Prodanović.
On dodaje da je opšte poznato da nakon rata ili nekih tragičnih događaja hirurzi imaju jako velik uticaj kod građana, ne samo u BiH i regionu, već u cijelom svijetu.
To je, kaže Prodanović, bitno uticalo na to da hirurzi, odnosno ljekari postanu poželjni na listama političkih partija.
Prisjetio se anegdote iz 1996. godine, kada je izjavio da se ne slaže sa političkim stavovima partije koja je zahtijevala da bude na njenoj listi.
Uprkos toj njegovoj izjavi rekli su mu da “ih ne zanima da li će ih kritikovati ili ne, već im je samo bitno da bude na njihovoj listi”.
– Često ćete čuti pitanje zar doktori ne bi trebalo da rade u bolnicama, šta će u politici? Smatram da ako je neko afirmisan i pokazao rezultate u zdravstvenom sektoru, treba da da svoj doprinos i u politici – kaže Prodanović.
Dešavanja u Bijeljini
Izvor: srpskainfo.com
