Na gradskom groblju Pučile u Bijeljini danas je služen parastos i obilježena 31 godina od herojske akcije u kojoj su pripadnici Vojske Republike Srpske iz neprijateljskog obruča spasili srpsko stanovništvo iz Smoluće, Tinje i Potpeći.
Predsjednik Boračke organizacije Republike Srpske Radan Ostojić rekao je da je riječ o briljantno planiranoj i jednoj od najhumanijih akcija u Odmbambeno-otadžbinskom ratu.
„Često čujemo da su Srbi ti koji su započeli rat, a ovo je jedan od primjera da ta floskula apsolutno nije tačna. Rat koji je zadesio srpski narod četvrti put u tom vijeku jeste rat koji je nama nametnut. Stanovnici ovih mjesta su imali samo želju i bili prinuđeni da sa oružjem u ruci pokušaju odbraniti svoja ognjišta i djecu i da opstanu na tom prostoru. Evidentno je i nepošteno postupanje i nepoštovanje bilo kakvih pravila i običaja ratovanja od strane paravojnih formacija muslimansko-hrvatske vojske koja je ovaj narod držalo toliko mjeseci bez ikakve mogućnosti da zadovoljavaju svoje osnovne potrebe. Bili su prinuđeni da se brane i bore za golu egzistenciju, u želji da opstanu i prežive“, rekao je Ostojić, te dodao da su pravosudne institucije BiH procesuirale četiri stanovnika Potpeći, Tinje i Smoluće na dugogodišnje kazne zatvora zbog navodno počinjenih ratnih zločina, a sa suprotne strane, niko nije procesuiran.
Načelnik nekadašnjeg Štaba Istočno-bosanskog korpusa, Budimir Gavrić, general-major, istakao je da su prvog dana akcije prikupljeni obavještajni podaci i izvršeno detaljno izviđanje.
„Prvog dana nije bilo uspeha. Prvi dan se odvijao u izviđanju, prikupljanju podataka…Neke podatke smo dobili i od zarobljenika, da bismo drugog i narednih dana oslobodili taj prostor, stupili u kontakt sa stanovnicima u širem rejonu Smoluće, te ubrzo pristupili njihovoj evakuaciji. Prednost su imali ranjenici, a većina stanovništva evakuisana je u Semberiju. Ono što posebno treba istaći jeste da su vojno sposobni muškarci odmah pristupili jedinicama Istočno-bosanskog korpusa. Neki su sutradan otišli na Panjik na Majevici da se bore. Tamo je nekoliko njih izgubilo živote, ali to govori o odlučnosti da se stvori i brani Republika Srpska“, kaže Gavrić.
Gradonačelnik Grada Bijeljina, Ljubiša Petrović, istakao je da je ovo jedna od najhumanijih bitaka, jer je spasila preko 7.000 ljudi i omogućila da ljudi ostvare svoje osnovno pravo, pravo na život.
„Jedna takva vojna akcija i deblokada bez ijedne mrlje izvedena je zahvaljujući onima koji su dali svoje živote, da bi moglo doći do deblokade Tinje, Potpeći i Smoluće, a mi moramo imati vječnu uspomenu i zahvalnost, jer da nije bilo tih ljudi, ni mi danas ne bi stajali na ovom mjestu slobodno. Takođe, da bi bili dostojni potomci, moramo da riješimo ova nagomilana pitanja koja se mahom tiču nivoa institucija RS. Spremni smo da podržimo rad svih udruženja koja imaju za cilj poboljšanja statusa boračke populacije“, rekao je Petrović, te dodao da je sveta dužnost i obaveza mladih naraštaja da ostanu na putu istine i pravde.
Dejan Savić, ispred Udruženja građana Smoluće, podsjetio je da je 7.000 prijeratnih pravoslavnih stanovnika sela Tinja, Potpeć i Smoluća se našlo u neprijateljskom okruženju, gdje je u sadejstvu nekoliko opština napalo selo Smoluća.
„Tri mjeseca držali su u opsadi prijeratno stanovništvo. To stanovništvo je preživjelo velike strahote i u sadejstvu akcije VRS, MUP-a RS i Specijalne jedinice Garda „Panteri“ na današnji dan oni su oslobođeni i izvučeni iz neprijateljskog okruženja“, rekao je Savić, te istakao da je danas selo Smoluća više ne postoji. To je, kako kaže Savić, selo u kojem je vijekovima živjelo srpsko stanovništvo, a danas je to samo šuma i trava.
„Niko me ne može ubjediti da to nije urađeno sistematski. Selo je sistematski uništeno, kako se ne bi poznavao nikakav trag stanovanja na tom području“, rekao je Savić.
Major, Vlado Todorović, komadant odbrane u Smolući, podsjetio je na dane provedene u tom mjestu.
„Puna tri mjeseca nas je neprijatelj napadao, tri mjeseca u najtežim mukama i borbenim dejstvima, koje sam ja doživio, bilo je u našoj Smolući. Interesantan je podatak da su oni nas puna tri mjeseca napadali, a nikad nisu izveli združenu akciju, jer je njih bilo preko 100.000, a ja sam imao 1.200 sposobnih boraca. Međutim, tih 1.200 boraca morao sam rasporediti na dužinu linije od 25 kilometara, tako da je to bila veoma rijetka linija, a oni su svakodnevno napadali i pravili nam gubitke. To je bilo psihološko iznurivanje“, rekao je major Todorović.
U operaciji oslobađanja koju je vodio Istočnobosanski korpus VRS, između ostalih, učestvovale su bijeljinska Laka pješadijska brigada Garda „Panteri“ i Prva ozrenska brigada.
U akciji, koja je počela 26. avgusta 1992. godine, učestvovalo je više od 450 vojnika.
Parastos je služilo lokalno sveštensvo u prisustvu predstavnika gradske Boračke organizacije iz Bijeljine, brojnih komandanata i majora, kao i prijeratnih stanovnika Tinje, Smoluće i Potpeć.
Nakon parastosa, predviđeno je polaganje vijenca kod Spomenika poginulim borcima i civilnim žrtvama rata Tinje, Smoluće i Potpeći. Vijence su položili predsjednik BORS, Radan Ostojić, general Budimir Gavrić, Gradonačelnik Ljubiša Petrović, delegacija Gradske boračke organizacije Bijeljina, Gradska organizacija porodica zarobljenih i poginulih boraca Bijeljina, porodice poginulih boraca Smoluće, Potpeći i Tinje, MUP RS, Treći pješadijski RS puk, opštinska Boračka organizacija Ugljevik, pripadnici odbrane Smoluće, Potpeći i Tinje, Udruženje veterana Garde „Panteri“, delegacija Skupštine Grada Bijeljine.
Dešavanja u Bijeljini
Izvor: desavanjaubijeljini.com
