Prema istraživanju Instituta za društvena istraživanja iz Bijeljine, najjači lider u BiH je Milorad Dodik čija je popularnost prerasla njegovu stranku SNSD, pa se mnogi analitičari s pravom pitaju šta bi se desilo sa tom političkom partijom kada bi njen lider odlučio da je napusti.
S druge strane, najjača opoziciona partija SDS, koju proteklih mjeseci potresaju unutarstranački sukobi, prema istim istraživanjima još nije uspjela da se oporavi od odlaska njenog prvog lidera Radovana Karadžića.
Sinergija
Prof.dr Drago Vuković ističe da su jaki lideri, koji su nadmašili svoju stranku, takozvani „narodni lideri“, koji imaju autoritet i nekakvu „čudnu“ sinergiju sa građanima.
– Trenutno je u RS, ali i BiH, najači Milorad Dodik koji je vrlo moćan politički lider. Svu svoju moć koju je izgrađivao kao predsjednik Vlade RS, a potom Republike Srpske i sada kao član Predsjedništva BiH, tačno je da ju je crpio iz jake partije, ali ne samo nje, već i iz neke svoje nadarenosti i nekog čudnog liderstva. Bilo bi vrlo upitno šta bi se desilo sa SNSD da nema Dodika. S druge strane, dok Dodik drži SNSD tu gdje jeste, jedna druga, nekada najveća i najmoćnija politička partija u RS, konstantno gubi svoj rejting. Riječ je o SDS koja pati od liderstva od odlaska Karadžića – navodi Vuković.
Prazan hod
Dodaje da se SDS trenutno nalazi u fazi potpunog nedostatka bilo kakvog liderstva.
Trenutni predsjednik SDS Vukota Govedarica nije ni imao vremena da izraste u nekog jakog lidera, jer je ubačen u „igru“ u jednom vrlo kritičnom trenutku za SDS.
Vuković, dalje ističe da je sasvim drugačija situacija u pojedinim lokalnim zajednicama gdje su se neki članovi ove stranke uspjeli nametnuti među građanima do te mjere da su čak prerasli i političku partiju iz koje dolaze.
– Postoje neki ljudi koji su se nametnuli i koji u narodu imaju veći uticaj od stranke. Takav je, naprimjer, slučaj u Tesliću gdje je trenutni načelnik Milan Miličević jači čak od svoje matične stranke SDS – smatra Vuković.
Bijeljina i Doboj
Ističe da isto važi i za Bijeljinu gdje je njen prvi čovjek Mićo Mićić mnogo jači o SDS. Vuković to potkrepljuje podacima da je Mićić na izborima dobijao i do 35.000 glasova, dok je SDS istovremeno dobijao 15.000, ili gdje je Mičić dobijao 25.000, a stranka 12.000 glasova.
Slična situacija je i u Doboju gdje su pojedinci iz SDS prerasli tu stranku, uključujući dugogodišnjeg sad već bivšeg gradonačelnika i člana te partije Obrena Petrovića.
– Petrović je specifična vrsta lidera. On nije čovjek ideologije, niti neko ko je snagom ideologije postao moćan, ali je snagom nekog čudnog konektovanja s građanima, dobrog balansiranja sa drugim nacijama i etničkim grupama, uspio da se nametne – kaže Vuković.
On ističe da je specifično to što je Boris Jerinić, koji je bio Petrovićev zamjenik, a koji je izbačen iz SDS zajedno s njim, na nedavnim prijevremenim izborima ubjedljiivo odnio pobjedu i postao gradonačelnik. On je na tim izborima potukao svog bivšeg stranačkog kolegu i pokazao da se SDS zavaravao da je jak u tom gradu.
– Tako da je Doboj vrlo interesantan, od Garića pa do Jerinića – smatra Vuković.
Zamor liderstva
Komentarišući DNS, koja je nakon proteklih opštih izbora doživjela unutarstranačke turbulencije i cijepanje, Vuković ističe da su istraživanja koja je njegov Institut radio pokazala da je ta politička partija doživjela zamor liderstva.
– Odavno je primjećeno da Marko Pavić nije više suštinski kvalitetan lider DNS, iako je dugo vremena bio vrlo ugledan vođa i imao najjaču regionalnu stranku u BiH – ističe Vuković.
On kaže da Pavić nije najodgovorniji za trenutno stanje u DNS, već su drugi koalicioni partneri procijenili da jačanje te stranke nije dobro za koaliciju.
– Tu se Pavić nije dobro snašao nego je pokušao da stranku ojača s biznismenima i uglednim ljudima iz drugih stranaka, što mu se pokazalo kao kontraproduktivno. Najnovije cijepanje DNS je poruka Paviću da treba da ode s mjesta lidera – poručuje Vuković.
Izvor: srpskainfo.com
