Područje Bijeljine u PRAISTORIJI I ANTICI
Na prostoru opštine Bijeljina za sada najstariji potvrđeni tragovi života ljudi potiču iz mlađeg kamenog doba (5000 – 3000 godina p.n.e.). Zabilježeni su i ostaci iz perioda neolita, bronzanog i gvozdenog doba, ali i antičkog perioda. Istraživani su lokaliteti Gradac i Poljoprivredno dobro u Batkoviću, Glavičicama, Kućerine u Dvorovima, Selo u Kojčinovcu, Brodić u Triješnici. Iz antičkog perioda istražena je rimska vila na lokalitetu Prekaja u Brocu, a u Velikoj Obarskoj je pronađena olovna pločica kultne namjene sa predstavom “Podunavskih konjanika”.
STARI SLOVENI
Najpoznatiji starosrpski i staroslovenski lokalitet u Bijeljini istražen je sa obje strane Bistrika između sela Batković i Ostojićevo i sastojao se od 4 lokaliteta u trajanju između VII i XII veka. Posebno je značajno da je na lokalitetu Čelopek istražen veći kompleks radionica metalurškog naselja gdje su naši preci u VIII vijeku topili gvožđe i proizvodili gvozdene alatke, o čemu jasno svjedoči nalaz gusano – grafitnog lonca koji se čuva u bijeljinskom Muzeju. Naselje na Bistriku, bilo je bez sumnje centar župe koja je obuhvatila cijelu ravnicu prije nego što je nastala Bijeljina.
Bijeljina u SREDNJEM VIJEKU
Prvo spominjanje imena Bijeljina gubi se u dalekoj prošlosti. U “Ljetopisu popa Dukljanina” spominje se jedna pobjeda zahumskog kneza Bele – Pavlimira protiv Mađara “u ravnici Belina”'. Danas se u nauci smatra da je prvi siguran pomen naselja Bijeljine onaj od 3. marta 1446. kada je opljačkan jedan dubrovački trgovac od strane ljudi Iločkog bana.
Bijeljina je kao rijetko koji grad samo u poslednjih 500 godina čak 2 puta mijenjao kompletno stanovništvo. Prvi put je to bilo sa dolaskom Turaka 1520. godine, a drugi put sa dolaskom Austrijanaca 1716. godine. Po popisu Zvorničkog sandžaka 1533. godine u opustjelom bijeljinskom kraju spominju se samo 4 sela: Četvrtkovište, Mirkovci (Dašnica), Grm (Galac) i Čukojevići (Modran) sa ukupno 55 kuća. Na sljedećem popisu iz 1548. popisano je 17 sela sa 772 kuće, od kojih 554 pravoslavnih i 218 muslimanskih. Iz ovog vremena je i najstarija građevina u bijeljinskoj opštini, a to je duhovni centar Srba ovog kraja – Manastir Tavna, nemanjićka zadužbina.
Na prostoru opštine Bijeljina za sada najstariji potvrđeni tragovi života ljudi potiču iz mlađeg kamenog doba (5000 – 3000 godina p.n.e.). Zabilježeni su i ostaci iz perioda neolita, bronzanog i gvozdenog doba, ali i antičkog perioda. Istraživani su lokaliteti Gradac i Poljoprivredno dobro u Batkoviću, Glavičicama, Kućerine u Dvorovima, Selo u Kojčinovcu, Brodić u Triješnici. Iz antičkog perioda istražena je rimska vila na lokalitetu Prekaja u Brocu, a u Velikoj Obarskoj je pronađena olovna pločica kultne namjene sa predstavom “Podunavskih konjanika”.
STARI SLOVENI
Najpoznatiji starosrpski i staroslovenski lokalitet u Bijeljini istražen je sa obje strane Bistrika između sela Batković i Ostojićevo i sastojao se od 4 lokaliteta u trajanju između VII i XII veka. Posebno je značajno da je na lokalitetu Čelopek istražen veći kompleks radionica metalurškog naselja gdje su naši preci u VIII vijeku topili gvožđe i proizvodili gvozdene alatke, o čemu jasno svjedoči nalaz gusano – grafitnog lonca koji se čuva u bijeljinskom Muzeju. Naselje na Bistriku, bilo je bez sumnje centar župe koja je obuhvatila cijelu ravnicu prije nego što je nastala Bijeljina.
Bijeljina u SREDNJEM VIJEKU
Prvo spominjanje imena Bijeljina gubi se u dalekoj prošlosti. U “Ljetopisu popa Dukljanina” spominje se jedna pobjeda zahumskog kneza Bele – Pavlimira protiv Mađara “u ravnici Belina”'. Danas se u nauci smatra da je prvi siguran pomen naselja Bijeljine onaj od 3. marta 1446. kada je opljačkan jedan dubrovački trgovac od strane ljudi Iločkog bana.
Bijeljina je kao rijetko koji grad samo u poslednjih 500 godina čak 2 puta mijenjao kompletno stanovništvo. Prvi put je to bilo sa dolaskom Turaka 1520. godine, a drugi put sa dolaskom Austrijanaca 1716. godine. Po popisu Zvorničkog sandžaka 1533. godine u opustjelom bijeljinskom kraju spominju se samo 4 sela: Četvrtkovište, Mirkovci (Dašnica), Grm (Galac) i Čukojevići (Modran) sa ukupno 55 kuća. Na sljedećem popisu iz 1548. popisano je 17 sela sa 772 kuće, od kojih 554 pravoslavnih i 218 muslimanskih. Iz ovog vremena je i najstarija građevina u bijeljinskoj opštini, a to je duhovni centar Srba ovog kraja – Manastir Tavna, nemanjićka zadužbina.
Dešavanja u Bijeljini
Izvor: desavanjaubijeljini.com
