Branko Pantelić
, PANTER (Stubline, 6. septembar 1957 — Rastošnica, 4. septembar 1992) bio je potpukovnik Vojske Republike Srpske.Branko Pantelić zvani Panter rođen je u Stublinama 6. septembra 1957. od oca Ljubisava i majke Marije. Osnovnu školu završio je u Stublinama, a potom je u Beogradu upisao Višu gimnaziju koju je završio 1977. godine.
U Knjaževcu je upoznao svoju suprugu Valentinu 1986. godine kada je dobio prekomandu u Zaječar. S njom se venčao 1988. i dobio ćerku Kristinu. Iste godine prekomandovan je u Prištinu gde je radio u kasarni „Maršal Tito” i tada je postao major. Druga ćerka Marija rodila se 1989. godine. Godinu dana posle toga je prekomandovan u Prizren gde je radio do 1991. godine. Iste godine, pred sam početak rata u Bosni i Hercegovini pohađao je Komandno-štabnu akademiju koju nije uspeo da završi jer je otišao u Slavoniju u selo Negoslavci koje je bilo jedno od najvećih tadašnjih žarišta ratnih sukoba u Hrvatskoj. Nakon toga, otišao je za Vukovar gde je bio komandant teritorijalne odbrane.
Potpukovnik VRS, Branko Pantelić ''Panter''
U Vukovaru ostaje sve do početka rata u Bosni. Prvo je otišao za Ugljevik, a potom u Bijeljinu sa zadatkom da izvrši formacijsku reorganizaciju tadašnje vojne jedinice „Srpska nacionalna garda SAO Semberije i Majevice” u saradnji sa komandom tadašnje jedinice. Svojim obrazovanjem, umećem i sposobnostima, jedinica je za kratko vreme postigla velike rezultate u borbama i spasila veliki broj ljudi čiji su životi bili ugroženi ratnim dejstvima. Kao jedna od najuspešnijih akcija izdvaja se operacija Smoluća gde je nekoliko hiljada ljudi spaseno iz neprijateljskog okruženja. Za vrlo kratko vreme postao je poštovan i omiljen kao vođa i čovek među ljudima i kolegama zbog svoje hrabrosti i odlučnosti.
Ubrzo nakon Smoluće, Branko gine u zasedi na planini Majevici u mestu Rastošnica 4. septembra 1992. godine. Njegovi borci borili su se za njegovo telo dva dana posle pogibije. Istog dana unapređen je u čin potpukovnika što nije ni saznao. Nakon Brankove pogibije, jedinica u znak sećanja i poštovanja prema poginulom komandantu uzima ime „Garda Panteri” i izrađuje se stilizovani amblem sa slikom pantera u skoku. Posmrtno je odlikovan i Karađorđevom zvijezdom sa srebrnim mačem za vojne zasluge, 1994. godine.
Sahranjen je 9. septembra u rodnim Stublinama gde ga je ispratila porodica i više hiljada kolega, gardista i prijatelja. Njegov saborac Rodoljub Roki Vulović ga je opevao u pesmi „Panteru za sjećanje”.
Kapetan Lazić Stevan
Na današnji dan sa svojim komandatom je poginuo i kapetan Garde ’’Panteri’’ Stevan Lazić.
Dešavanja u Bijeljini
Izvor: desavanjaubijeljini.com
