Na lokalitetu, vlasništvo Dimitrija Mitrovića, otkriven je staroslovenski grob sa vrlo dobro očuvanim kosturnicama i nekim bakarnim ukrasima. Nema sumnje da je ovo područje bilo naseljeno u doba srednjovjekovne bosanske države, ali nedostaju pouzdani istorijski i arheološki podaci. Nakon pada srednjovjekovne bosanske države pod Turke 1463. godine, današnja Semberija je između 1463. i 1521. godine, dakle, skoro šest decenija bila tampon zona između Ugarske i Turske.Taj su kraj turski neredoviti odredi akinđija i martoloza pustošili, tako da je 1521. godine, kada su konačno Turci zaposjeli ovaj kraj, zatekli pustu zemlju bez stanovništva koje je prebjeglo preko Save u Ugarsku.
U prvom popisnom defteru iz 1533. godine Brodac se ne spominje. Tek u defteru iz 1548. godine upisan je Brodac 39 hrišćanskih domova, a u defteru iz 1600 – 1604. upisano je u Brocu 47 hrišćanskih domova, pa je Brodac po stanovništvu bio na 6. mjestu među naseljima sadašnje Semberije.Stagnacija razvoja Brodca nastala je poslije poraza Turaka pod Bečom 1638. godine.Tada prodiru Austrijanci u današnju Semberiju pod vođstvom princa Ludvika Badenskog, a njegovim četama pridružuje se hrišćansko stanovništvo, pa kod njegovog uzmaka, s njime zajedno prelaze preko Save.Tada je Brodac opustio. U austrijsko – turskom ratu 1716. godine Austrija je imala više uspjeha i Požarevačkim mirom 1718. godine dobila je skoro čitavu današnju Semberiju, koju je držala sve do ponovnog rata i mira u Beogradu 1739. godine.
Iz ovog perioda imamo neke podatke koje je saopštio austrijski istoričar Gustav Bodenštajn u svom djelu ,,Povijest naselja u Posavini 1718 – 1739. godine’’. U tom djelu ima popis koje je vršila Austrija u današnjoj Semberiji i u popisu stanovništva sela Brodac, između ostalih, popisana je i porodica Božić, čiji potomci i danas žive u Brodcu. Iz 1735. godine ima sačuvan izvještaj beogradske Mitropolije pod čijom je vjerskom jurisdikcijom bila i današnja Semberija. U tom izvještaju stoji da u selu Brodac postoje 72 domaćinstva pravoslavnih. Poslije beogradskog mira 1739. godine Brodac je stalno stagnirao, jer se najveći dio stanovništva preselio u Austriju preko Save, tako da u jednom izvještaju iz 1783. godine stoji da u selu Brodac postoji svega 10 domaćinstava. Krajem 18. vijeka i početkom 19. vijeka Brodac je ponovo postao najveće naselje u sjeveroistočnom dijelu današnje Semberije, pa je kao takav dobio dozvolu od turskih vlasti i otvorio je srpsku osnovnu školu, prije 1834. godine. U ovoj školi se školovao i pop Risto Savić iz Lomnice, kako je to zabilježio školski hroničar Risto Šušljik, koji veli da je ta škola radila sve do srpsko- turskih ratova 1876 – 77. godine kada je obustavljen rad, jer je bila u ratnoj zoni. Novi okupator, Austro – Ugarska monarhija, okupirala je današnju Semberiju u septembru 1878. godine, a već 1879. godine u Brodcu je uspostavila seosku opštinu, koja je tada, pa sve do kraja 1958. godine neprekidno djelovala kao administrativno središte okolnih sela.
Prema podacima M. Papića, u djelu ,,Školstvo u BiH za vrijeme Austo-Ugarske’’, novi okupator u Brodcu je osnovao školu 1880. godine, a to ja današnja Osmogodišnja škola ,,Petar Kočić’’. U toj školi bio je učitelj pjesnik i romanopisac Dušan Baranin.Brodac ja danas napredno selo koje će tek doživjeti svoj procvat, kad se dovrše hidromelioracioni radovi i komasacija zemljišta koja je u toku.
,,Semberske novine’’ 1985. Godine (Mustafa H. Grabčanović)
Dešavanja u Bijeljini
Izvor: SeloBrodac
