Na Gradskom groblju Pučile, sutra, s početkom u 12 sati, kao i popodnevnom Akademijom u 18 sati, biće obilježeno trideset godina od stradanja trideset i tri srpska borca na Banj brdu, na Majevici, izjavio je Miodrag Stevanović, predsjednik Gradske boračke organizacije na konferenciji za štampu u prostorijama Gradske boračke organizacije, podsjetivši da su jake muslimanske snage 21. aprila 1993. godine napale srpske položaje na Banj brdu.
„Na položajima su bili pripadnici Druge majevičke brigade. O težini te bitke dovoljno govori podatak o stradanju 33 srpska borca u jednom danu. Cilj neprijatelja je bio da osvoji Banj brdo, da stigne do Ugljevika i da ugrozi Semberiju i veći dio teritorije Republike Srpske. Nikada ne smijemo zaboraviti žrtvu koju su naši poginuli borci dali za Republiku Srpsku. U slavu i čast 33 poginula borca na Banj brdu, u slavu i čast 253 poginula srpska borca sa područja Tuzle, koji su stradali u borbama na Majevici, mi smo na groblju u Pučilama podigli spomenik koji predstavlja vječnu uspomenu na naše poginule dugove“, izjavio je Stevanović.
Jovica Marković, penzionisani pukovnik Vojske Republike Srpske, ratni načelnik štaba Druge majevičke brigade, sjećajući se tog istorijskog događaja, naglasio je da je bitka na Banj brdu odlučivala o ostanku i opstanku ratnih jedinica VRS na majevičkom ratištu, ali i o sudbini srpskog naroda na Majevici.
„Neprijatelj je tada, u sadejstvu s jedinicama iz Teočaka i Sapne, napao komandu Bataljona, vod minobacača i pozadinske jedinice. Uspjeli smo konsolidovati front, dobili smo i pojačanje boraca Prve majevičke brigade, i nakon cjelodnevne borbe vratili smo položaje. Toga dana poginulo je 33 borca, dok ih je 32 teže ranjeno, a deset boraca je zarobljeno. To je najveća bitka na Majevici, vođena jedan dan. Ona je odlučivala o opstanku srpskog stanovništva na svojim vijekovnim ognjištima na Majevici“, naglasio je Marković.
Dragan Mrkajić, komandir Prve čete Prvog pješadijskog bataljona Druge majevičke brigade podsjetio je da su neprijateljske jedinice bijes iskalile na ranjenim i zarobljenim borcima, masakrirajući njihova tijela.
„Po mojim saznanjima, niko do sada nije odgovarao za zločin masakriranja nad zarobljenim srpskim borcima koji su tada povedeni prema Teočaku“, naglasio je Mrkajić, istakavši da je, po njegovom saznanju, samo jedan slučaj do sada procesuiran.
Danijela Panić, kćerka jednog od poginulih srpskih boraca na Banj brdu, izjavila je da će sutra, u 18 časova, biti organizovana i prigodna akademija za koju su djeca poginulih boraca pripremila prigodan program o tome kako su djeca poginulih boraca preživljavala te sudbonosne trenutke i kakve su emocije nosili u sebi u vrijeme stradanja njihovih očeva, ali i kasnije, u proteklih trideset godina.
„ Moj otac je tada imao 35 godina, ja sam imala sedam godina, a moja sestra je tada imala deset mjeseci. Samo se sjećam dana kada nije došao kući. Iz godine u godinu oživljavamo sjećanja i pričamo o njima. Moj otac je poginuo na drugi dan Vaskrsa i svake godine, čak i na taj najradosniji praznik, osjetimo tugu i žal za njim. Uspomene su žive i živjeće u nama do kraja života“, izjavila je Danijela Panić.
Dešavanja u Bijeljini
Izvor: desavanjaubijeljini.com / semberija.info
