Prikazivanje počinje 4. decembra i svake srijede u decembru biće prikazana po dva filma. Filmovi koji će biti prikazani su iz takmičarskog i informativnog programa ovogodišnjeg XXVIII međunarodnog festivala etnološkog filma. Publika će imati priliku da pogleda devet filmova iz Srbije (4), Hrvatske (1), Slovačke (1), Belgije (1), Irana (1) i film rađen u koprodukciji Rusije i Poljske (1).
U srijedu, 4 decembra, od 18.00 časova, biće prikazan ruski film „Pevaj“ koji je dobio nagradu za najbolji inostrani film. Režiju i scenario je radila Olga Korotkaja.
Homei je poseban oblik grlenog pjevanja koje praktikuju domorodački narodi ruske republike Tuva. U tradiciji patrijahalnog društva, ova vrsta stvaranja muzike rezervisana je za muškarce. Ćodura Tumat, glavna junakinja filma, jedina je žena koja podučava homei.
Od 19.00 časova, prikazaće se iranski film „Devojka iz Parsijana“. Režiju i scenario potpisuje Parinaz Hašemi Mobarake.
U ovom filmu nekoliko Iranki iz malog južnjačkog mesta daju sve od sebe da im se vrati jedno od njihovih zabranjenih prava, i pokušavaju da se bore za njega.
U srijedu, 11. decembra, od 18.00 časova, prikazivaće se belgijski film „Ono zajedničko“. Režiju i scenario potpisuje Odri Kekelbergs.
Dvadeset godina poslije rata koji je razorio državu, Bošnjaci, Hrvati i Srbi žive zajedno u Brčkom u pragmatičnom miru. To je jedno od malog broja mjesta u ovoj zemlji gdje djeca mogu zajedno da odrastaju i idu u školu.
Od 19.00 časova, prikazivaće se srbijanski film „Papirnati život“ koji je dobio nagradu za etnografski zapis. Režiju i sccenario je radio Zoran Tairović.
Film „Papirnati život“ prati jedan dan romske porodice sakupljača sekundarnih sirovina, nastanjenih u naselju Crvena zvezda u Nišu. Prateći njihove aktivnosti – sakupljanje i razvrstavanje starog gvožđa i hartije, porodični ručak, kao i njihove svakodnevne razgovore, dobijamo sliku o načinu na koji oni preživljavaju i teškoćama koje imaju. I pored objektivno teške materijalne situacije, dobijamo sliku o jednoj složnoj porodici gdje vladaju solidarnost i topli međuljudski odnosi.
Srijeda, 18. decembar je rezervisana za srbijanske filmove.
Od 18.00 biće prikazan film „Tako mi na istoku“ koji je dobio nagradu za montažu, a režiju za film je radila Katarina Mutić.
Desanka je vlaška vračara. Kako protiče dan jedne takve žene, kako s njom žive njeni najbliži, da li ona rješava svoje probleme podjednako lako kao i tuđe?
Od 19.10 prikazaće se film „Simfonija“, gdje režiju i scenario potpisuje Vladimir Perović
Višestruko razočaran u društvo, Rade (35) odlazi u divljinu i nastanjuje se u kolibi čukundede. Tamo, pri vrhu Sokolske planine, čuva ovce i uživa u zvucima, bojama i kretnjama u prirodi i tradicionalnom načinu života. Prividno usamljen, on tvrdi da je u stvari slobodan. „Najgora stvar je biti u društvu, a biti usamljen!“
U srijedu, 25. decembra od 18.00 časova, prikazaće se slovački „Duh jaguara“ koji je dobio nagradu za kameru u režiji i po scenariju Pavol Barabaš.
Četiri prijatelja, koji osećaju da su povezani sa netaknutom prirodom naše Majke Zemlje, kreću u amazonsku prašumu na putovanje puno izazova. Veslaju niz divlje rijeke i pješače kroz guste šume kako bi postali dio indijanskog plemena Hodi. Misteriozne planine Sijera Maigualida, koje niko od Evropljana ranije nije prešao, kriju ih od okolnog svijeta. Mnogo dana su proveli u selu sa Indijancima koji prate prirodni ritam prirode, kako bi naučili da poštuju prirodu i njenu ravnotežu.
Od 19.10 biće prikazan hrvatski film „Sakreštan“ koji je dobio nagradu za doprinos nematerijalnom kulturnom nasljeđu u režiji i po scenariju Luka Klapan.
Stipe živi u idiličnom dalmatinskom mjestu Novigrad, i jedan je od rijetkih stanovnika koji nisu izgubili veru. Stipe je posljednji svjedok lokalnih tradicija i običaja.
Od 19.30 je srbijanski film „Zvuk lampaša“ u režiji i scenariju Antonija Milčeva
Film je snimljen tokom Međunarodnog studentskog filmskog kampa „Interakcija“ i bilježi svoju priču o Draganu, muzejskom domaru i čuvaru u Užicu, koji ima svoju pasiju. U svoje slobodno vrijeme popravlja stare radio aparate već duže od dvadeset godina. Radio aparati mu predstavljaju pravu strast. Međutim, ne razumiju je svi. Njegov posao u muzeju uzima mu mnogo vremena i ne ispunjava ga u potpunosti. On živi svaki dan za završetak posla u muzeju i odlazak kući. Svoje vrijeme najviše voli ispuniti popravkom aparata u svom vlastitom raju žica i zvučnika.
Dešavanja u Bijeljini
Izvor: desavanjaubijeljini.com
