Današnji dan je vrlo poseban za Crvenu zvezdu pošto je prije 33 godine u Bariju postala prvak Evrope.
Na današnji dan prije 33 godine Crvena zvezda se popela na krov Evrope. U finalu Kupa evropskih šampiona (KEŠ) na stadionu „Sveti Nikola“ u Bariju, Crvena zvezda je pobijedila Olimpik Marsej poslije boljeg izvođenja penala. U regularnom dijelu utakmice nije bilo pobjednika (0:0), nije ih bilo ni u produžecima, da bi u ludoj penal seriji junak domaćeg tima bio golman Stevan Stojanović koji je odbranio šut Manuela Amorosa.
Redom su za Crvenu zvezdu, koja je i došla s planom da „na penale“ osvoji trofej, pogađali Robert Prosinečki, Dragiša Binić, Miodrag Belodedić, Siniša Mihajlović i Darko Pančev, a do dana današnjeg to je ostao najveći uspjeh srpskog i uopšte jugoslovenskog fudbala i zato je 29. maj poseban u srcu navijača crveno-bijelih.
Na putu do finala, Crvena zvezda je prvo izbacila švajcarskog prvaka Grashopers protiv koga je odigrala možda i najslabiji meč u kampanji. U Beogradu je bilo 1:1, da bi na gostovanju u Cirihu morali da se „vade“ i uspjeli su preko Pančeva, Radinovića i Prosinečkog za 4:1. Mnogo teži protivnik, na papiru, bio je skupocjeni Rendžers, međutim već u prvom meču je Zvezda slavila 3:0 preko Prosinečkog i Pančeva, da bi Makedonac u revanšu „makazicama“ potvrdio prolaz (1:1).
Zvezda je u četvrtfinalu izbacila Dinamo iz Drezdena, tadašnjeg prvaka Istočne Njemačke. Opet je u Beogradu bilo 3:0 golovima Binića, Savićevića i Prosinečkog, da bi u revanšu slavili 2:1 golovima Savićevića i Pančeva, međutim meč je na kraju registrovan službenim rezultatom (3:0) zbog prekida.
Uslijedilo je čuveno polufinale protiv Bajerna iz Minhena, tadašnjeg favorita za osvajanje titule prvaka Evrope. Crvena zvezda je gubila golom Volfarta u Minhenu, da bi Pančev izjednačio krajem prvog poluvremena kada je došlo do jednog od najboljih golova iz kontre u istoriji fudbala. Zvezda je osvojila loptu na svojoj polovini, „izbačen“ je Binić po desnoj strani, prošao je kao metak i asistirao Pančevu za 1:1. U nastavku je Zvezda uspjela da dođe do preokreta preko Savićevića, koji je takođe u kontri matirao golmana Bajerna, dok se mnogo toga nije promijenilo ni u revanšu. Zvezda je bila bolja i vodila 1:0, da bi na kraju pretrnula poslije preokreta Nijemaca i pogođene stative, ali te noći neke više sile su bile uz nju…
„Siniša Mihajlović u sredinu…. Gol, 2:2! Crvena zvezda je u finalu Kupa evropskih šampiona!“, vikao je tada Milojko Pantić uz nezaboravnu konstataciju da se „nebo otvorilo“, a tek se otvorilo 29. maja kada je podignut „ušati“ pehar koji i tri decenije kasnije krasi muzej na stadionu „Rajko Mitić“.
Tu je da podsjeti nove generacije crveno-bijelih, možda baš ovu koju će preuzeti izraelski trener Barak Bahar koji je od Miloša Milojevića naslijedio tim koji se direktno plasirao u grupnu fazu Lige šampiona i tamo će biti u trećem šeširu.
Dešavanja u Bijeljini
Izvor: sportdesavanjaubijeljini.com
