50 godina karijere: Bio je Kralj narodne muzike

Jedan od najpoznatijih pjevača narodne muzike na prostoru bivše Jugoslavije Šaban Šaulić podlegao je povredama koje je zadobio u saobraćajnoj nesreći, koja se jutros dogodila u Njemačkoj, u okolini grada Bilefelda, na putu ka Dortmundu.

Šaban Šaulić je bio muzičar i producent. Tokom svoje dugogodišnje karijere publika i mediji su ga prozvali “kraljem narodne muzike”. Pjesme “Dođi da ostarimo zajedno” i “Dva galeba bela” smatraju se jednim od najboljih ikad otpevanih novokomponovnih narodnih pjesama.

Osim njih pjesama, veliki hitovi Šabana Šaulica su i “Uvenuće narcis beli”, “Sine”, “Danima te čekam”, “Snežana”, “Odlaziš, odlaziš”, “Pozn’o bih te međ’ hiljadu žena” i druge. Poznati pjevač se pojavio i u filmu “Sok od šljiva” 1981. godine.
Tokom karijere je održao veliki broj koncerte i nastupa u zemlji, regionu i inostranstvu. Velikim Koncertom u Beogradskoj areni, održanim 6. oktobra 2018. Godine, obilježio je predeset godina karijere.

Šaban Šaulić je rođen 6. septembra 1951. godine u Šapcu. Trenirao je boks i fudbal, ali je muzička karijera odnijela pobjedu u njegovom izboru profesije.

Prekretnica u Šaulićevoj karijeri dogodila se 1969. godine, kada je sa samo 18 godina objavio prvi album “Dajte mi utjehu”, a jedan od najznačajnijih momenata dogodio se 1985. kada je napisao pjesmu “Gordana” koju je posvetio svojoj ženi.
Šaban Šulić se smatra jednim od najvećih muzičih umjetnika na području cijele bivše Jugoslavije, a bio je poznat i slušan i u Bugarskoj. Među mnogobrojnim Šabanovim pjesmama, neke su otpjevane i na makedonskom jeziku.
Živio je i radio u Beogradu. Imao je troje djece.

Pravi rokenrol i pravi narodnjaci se slušaju poderanih grla
U tekstu napisanom za Nedjeljnik, povodom obiljžavanja 50. godišnjice karijere Šabana Šaulića, Aleksandar Apostolovski piše: Greše oni koji tvrde da se Šaban prilagodio, ušavši, podrazumeva se, kao kralj, u glavne tokove novca, medija i politike. Nije on mediokritet, niti poseduje viši stepen adaptibilnosti i moralnu amorfnost, već je išao tragom svojih pesama i glasa koji su isuviše vredni da bi ostali zarobljeni u studiju Radio Šapca ili drugih provincijskih emiterskih postaja. Čak je riječki kultni art-rok bend LET 3 obradio Šabanovu stvar iz 1978. godine “Dođi da ostarimo zajedno”, u hard-rok aranžmanu “Deep Purple” antologije “Child on Time”, kao naizgled nemogući konceptualni eksperiment alternativaca koji se više od tri decenije odupiru hrvatskom političkom i kleronacionalističkom establišmentu. Uvodni gitarski rifovi Ričija Blekmora i harmonika narodnjačke klasike koju je komponovao Šaban Šaulić uklapaju se u melodijski savršenu celinu “Dete u vremenu” koja ne može prevariti ni moju nesavršenu Eustahijevu trubu. Pravi rokenrol kao i pravi narodnjaci ne slušaju se studijski, nego znojni, poderanih grla i razbijenih glava u vlažnim, zadimljenim i mračnim klubovima ili pod šatrama. Kao što “Deep Purple” nije mogao da ostane zatočenik klupskih svirki, jer je njihova muzika postala globalna umetnost obeležena glasovima Jana Gilana i Dejvida Koverdejla, tako su i balade Šabana Šaulića “Uvenuće narcis beli”, “Dva goluba bela” ili “Bio sam pijanac” otpevane savršenim glasom, probijale zidove cenzorskih ušiju socijalističkih komiteta za kulturu. Šabanove ploče su oporezovane kao šund, ali poreski harač nije mogao da spreči njihovo slušanje.
*****

Pjesma “Dođi da ostarimo zajedno” prodata je samo do 78. godine u 400.000 primjeraka, a do sada? “Vrti se negde oko 500.000 ploča, a kaseta je oko 200.000 – 300.000, LP ploča je otišla u jedno 300.000. To je apsolutni rekord u istoriji jugoslovenske disko produkcije.” Imam utisak da biste željeli da se oprobate i kao zabavnjak. “Moja pesma “Dva goluba bela” bila je vrlo blizu zabavnoj muzici. Moja bivša kuća PGP je žarko želela da ja odem na Opatijski festival. Međutim, ja sam odbio. Ne želim da svaštarim.” Pronašao sam podatak da vi, kao Vuk Karadžić, idete po narodu i skupljate stare pjesme, spasavate ih od zaborava. “Pa, ne idem baš po selima kao Vuk. U Šapcu, na Kamičku, ima jedna pevačka legenda.

Zove se Memiš Gordić. Pevao je i svirao sa Cicvarićem. Zna stotine, možda i hiljade pesama. Taj divni čovek bio je moj prvi učitelj. Držao mi je lekcije o dinamici, o pravilnom disanju, o svemu. Priznajem da sam ga na početku karijere imitirao.”

Izvor: glassrpske.com

POSTAVI ODGOVOR

молимо унесите свој коментар!
овдје унесите своје име